Jump to content

Գրիգոր Խամսեցի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գրիգոր Խամսեցի
Կառավարում
Տիտղոս Կոստանդնուպոլսի Հայոց Պատրիարք (59-րդ)
Ժամանակամիջոց 1801 - 1802
Եկեղեցի Հայ Առաքելական եկեղեցի Հայ Առաքելական եկեղեցի
Անձնական տվյալներ
 
Գործունեություն Հոգևորական գործիչ
Հովհաննես ԺԱ Չամաշըրճյան        Աբրահամ Գոլյան Տաթևացի →

Գրիգոր Դ Խամսեցի (18-րդ դար), հայ հոգևորական գործիչ, Էջմիածնի նվիրակ, Պոլսի Հայոց պատրիարք (1801-1802)։ Հաջորդել է գահընկեց եղած Հովհաննես Բաբերդցուն, իսկ մեկ տարի անց, Օսմանյան սուլթան Մահմուդ Բ-ի հրամանով պաշտոնանկ է եղել[1][2]։

Գործունեությունը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1770-ական թվականներին վարդապետ Գրիգոր Խամսեցին աշխատել է Սիմեոն Երևանցու ժամանակ բացված Ժառանգավորաց վարժարանում, որպես վարդապետ-ուսուցիչ։ Նրան է աշակերտել նշանավոր հոգևորական գործիչ, հետագայում Ամենայն Հայոց կաթողիկոս Ներսես Աշտարակեցին[3]։ 1800 թվականին Գրիգոր Խամսեցին Դավիթ-Դանիելյան վեճի ժամանակ սատարում է Դանիել Ա Սուրմառեցի կաթողիկոսին, որի համար հակառակորդ և կաթողիկոսական գահը գրաված Դավիթ Ե Էնեգեթցին նրան անվանում է՝ «փչնալի» (պճնված)[4]։

Գրիգոր Խամսեցու գործունեության մասին այլ տեղեկություններ չկան։ Նույնիսկ մահվան թվականն ու վայրն է անհայտ։ Համարվում է, որ մահացել է Թիֆլիսում[5]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. «Հայոց անձնանունների բառարան», Հրաչյա Աճառյան, Հատոր 1, Ցուցակ 1, Էջ 632
  2. «Ազգապատում», Մաղաքիա Օրմանյան, 3306, 3322
  3. «Ներսես Ե Աշտարակեցի», Ա. Հատիսյան, «Էջմիածին» ամսագիր, 1970 սեպտեմբեր, էջ 23
  4. «Ազգապատում», Մաղաքիա Օրմանյան, Հատոր Բ, 2277. Ապարդիւն Ելք
  5. «Ազգապատում», Մաղաքիա Օրմանյան, Հատոր Բ, 2292. Էջմիածինի Մէջ